ಮುಂಜಾನೆ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಬರುವಾಗ ದಾರಿ ಬಳಿಯಲ್ಲಿ  ಅಮ್ಮಂದಿರು ,ಯೂನಿಫೋರ್ಮ್ ,ಷೂ ಹಾಕಿದ ಮಕ್ಕಳ ಜತೆ ಶಾಲಾ ಬಸ್ಸಿಗೆ ಕಾತರದಿಂದ ಕಾಯುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ .ಬಸ್ ಬರುವ ವರೆಗೆ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹಾಗೆ ಮಾಡು ಹೀಗೆ ಮಾಡು ಎಂದು ಉಪದೇಶ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದು ಮಕ್ಕಳು ಅದನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಹೋಗುವ ವಾಹನಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ಇಂದು ಯಾವ ಆಟ ಆಡಬಹುದು ಎಂದು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾ ಇರುತ್ತಾರೆ .ಸಂಜೆ ಶಾಲೆ ಬಸ್ ವಾಪಸು ಬರುವ ವೇಳೆ ಇದರ ರಿಟ್ರೀಟ್ ನಡೆವುದು .ಇಳಿದ ಕೂಡಲೇ ಮಗುವನ್ನು 'ಮಿಸ್ ಏನು ಹೇಳಿದರು ?ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಉತ್ತರ ಹೇಳಿದೆಯಾ(ಬರೆದೆಯಾ),ನಿನ್ನ ಫ್ರೆಂಡ್ ಗೆ ಎಷ್ಟು ಮಾರ್ಕ್?"ಇತ್ಯಾದಿ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯ .

ನನಗೆ ನಮ್ಮ ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪು ಆಯಿತು .ಯೂನಿಫೋರ್ಮ್ ಷೂ ಇಲ್ಲಾ ,ಬರಿಗಾಲು ,ಶಾಲೆಗೆ ಬಿಡಲು ,ವಾಪಸು ಬಂದಾಗ ಸ್ವಾಗತಿಸಲು ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ .ಹಟ್ಟಿಯಿಂದ ಬಿಟ್ಟ ಕರುಗಳ ಹಾಗೆ ಲಾಗ ಹಾಕುತ್ತಾ ಗುಡ್ಡ ಬಯಲ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಶಾಲೆಗೆ ;ಬರುವಾಗ ಶಾಲೆಯ ಹೊರೆ (ಮಾನಸಿಕ )ಯನ್ನು ಅಲ್ಲಿಯೇ ಬಿಟ್ಟು  ಮನೆಗೆ . ಶಾಲೆಯ ಚಟುವಟಿಕೆ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳುವವರು ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ

ಯಾರು ಹೆಚ್ಚು ಅದೃಷ್ಟ ವಂತರು ಎಂದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ .