ನಮ್ಮ ಕಾಲೋನಿ ಗೆ ತಾಗಿ ಅತೀ ಸಮೀಪದಲ್ಲಿ ಇದ್ದುದು ಬಡೆಕ್ಕಿಲ ಶಂಕರ ಡಾಕ್ಟ್ರ ಮನೆ . ಅವರ ಪತ್ನಿ ಜಯಲಕ್ಷ್ಮಿ ಅಕ್ಕ . ನಾವು ಜಯತ್ತೆ ಎಂದು ಕರೆಯುವುದು . ಅವರಿಗೆ ಏಳು ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳು ಸ್ವರ್ಣ ,ವಿದ್ಯಾ ,ರೇಖಾ ,ಶ್ಯಾಮಲಾ ,ಕಿರಣ ,ರಮ್ಯಾ ಮತ್ತು ಮಾಲಾ . ಎಲ್ಲಾ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣವರು . ಕೆಲವರು ಬೋರ್ಡ್ ಹೈ ಸ್ಕೂಲ್ ಮತ್ತೆ ಸಣ್ಣವರು ಹಾರಾಡಿ ಶಾಲೆಗೆ . ಡಾ ಶಂಕರ ಭಟ್ ಪೊಲೀಸ್ ಸ್ಟೇಷನ್ ಬಳಿ ಕ್ಲಿನಿಕ್ ಹೊಂದಿದ್ದರು . ಬಹಳ ಸಾಧು ಸ್ವಭಾವ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳ ಮನಸ್ಸಿನವರು . ಜಯತ್ತೆ ಸ್ನೇಹ ಜೀವಿ . ಆಗಾಗ ಸಂಜೆ ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಕೂಟ .ನಗು ಸಂತೋಷ . ನನ್ನ ವಿವಾಹ ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿಯೇ ನಡೆದು ,ಅವರ ಕುಟುಂಬ ನಮ್ಮ ಮನೆಯವರಂತೆಯೇ ಸಡಗರದಿಂದ ಪಾಲ್ಗೊಂಡಿದ್ದರು . ನನ್ನ ಮಗ ಹುಟ್ಟಿದ ಮೇಲೆ ಈ ಮಕ್ಕಳು ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಅವನನ್ನು ಎತ್ತಿ ಆಡಿಸುವರು .
ಮುಂದೆ ನಾನು ವರ್ಗವಾಗಿ ಬೇರೆ ಕಡೆ ಹೋದ ವರ್ಷದಲ್ಲಿಯೇ ಶಂಕರ ಡಾಕ್ಟ್ರು ತೀರಿ ಕೊಂಡ ವಾರ್ತೆ ಬಂತು .ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲರೂ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಓದುತ್ತಿದ್ದ ಸಮಯ . ಜಯತ್ತೆ ದೃತಿ ಗೆಡದೆ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಕೊಡಿಸಿ ,ಯೋಗ್ಯ ವರರನ್ನು ಹುಡುಕಿ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಸಿ ಒಂದು ನೆಲೆಗೆ ತಂದದ್ದು ಒಂದು ಸಂತೋಷಕರ ಪವಾಡ .
ನಮ್ಮ ಕುಟುಂಬ ಪುತ್ತೂರಿಗೆ ಪುನಃ ಬಂದ ಮೇಲೆಯೂ ನಿರಂತರ ಸಂಪರ್ಕ ಇಟ್ಟು ಗೊಂಡಿದ್ದು ,ಅವರೂ ಅವರ ಮಕ್ಕಳೂ ಹಿಂದಿನ ಪ್ರೀತಿ ವಿಶ್ವಾಸ ಮುಂದುವರಿಸಿದ್ದಾರೆ .
ನಿನ್ನೆಯಷ್ಟೇ ಜಯತ್ತೆ ಹೃದಯಾಘಾತದಿಂದ ತೀರಿ ಕೊಂಡ ವಾರ್ತೆ ಬಂದಿದ್ದು ,ಹಳೆಯ ನೆನಪುಗಳು ಸರ ಮಾಲೆಯಾಗಿ ಬರುತ್ತಿವೆ . ಇಂತಹ ಹಿತೈಷಿ ಗಳ ಸಂಗವೇ ನಮ್ಮ ಜೀವನದ ದೊಡ್ಡ ಸಂಪತ್ತು .
ಜಯತ್ತೆಗೆ ಭಾವ ಪೂರ್ಣ ಶ್ರದ್ಧಾಂಜಲಿ 🙏🙏🙏🙏
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ