ಸಹಿ ನೆನಪಿನ ಸಿಹಿ

ನನ್ನ ಪತ್ನಿ ಶ್ರಮ ಜೀವಿ ಮತ್ತು ಸದಾ ಕ್ರಿಯಾ ಶೀಲೆ . ಏನಾದರೂ ಮಾಡುತಿರು ತಮ್ಮ ಎಂದು ಕವಿ ಹೇಳಿದ ರೀತಿ . ಹಾಗೆ ಮೊನ್ನೆ ನನಗೆ ಬ್ಯಾಂಕ್ ನಿಂದ  ಕೆ ವೈ ಸಿ ಅಪ್ಡೇಟ್ ಮಾಡಿ ಎಂದು ಒಂದು  ಓಲೆ ಬಂತು . ಸರಿ ನನ್ನದು ಮತ್ತು ಪತ್ನಿಯ ಕೆ ವೈ ಸಿ ದಾಖಲೆ ಪ್ರತಿ ಗಳಿಗೆ ಸಹಿ ಹಾಕಿಸ ಬೇಕಿತ್ತು . ಯಾವಾಗ ನೋಡಿದರೂ ಅವಳ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಏನಾದರೂ ಇರುತ್ತಿದ್ದು ಹೊಂಚು ಹಾಕಿ ಕಾದು ನೋಡಿ ಸಹಿ ಹಾಕಿಸಿ ಕೊಂಡಾಗ ನಿಟ್ಟುಸಿರು . 

ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಶಾಲೆಯಿಂದ ಪ್ರೋಗ್ರೆಸ್ ರಿಪೋರ್ಟ್ ಅಂತ ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಎರಡು ಬಾರಿ ಕೊಟ್ಟು ಹೆತ್ತವರ ಸಹಿ ಹಾಕಿಸಲು ಕಳುಹಿಸುತ್ತಿದ್ದರು ಕನ್ನಡ ಮೀಡಿಯಂ ನ ನಾವು ಅದನ್ನು ಪ್ರೋಕ್ರಿ ರಿಪೋರ್ಟ್ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದೆವು  . ದಿನವಿಡೀ ಏನಾದರೂ ಒಂದು ಕೆಲಸ ಮಾಡಿರುತ್ತಿದ್ದ ತಂದೆಯವರನ್ನು ಕಾಡಿ ರಾತ್ರಿ ಹೊತ್ತು ಚಿಮಿಣಿ ದೀಪದ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ  ಸಹಿ ಹಾಕಿಸಿ ಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆವು . ನಾವು ತುಂಬಾ ಮಕ್ಕಳು ಇದ್ದು ಸರಕಾರಿ ಆಫೀಸ್ ನಲ್ಲಿ ಫೈಲ್ ಗಳಿಗೆ ಸಹಿ ಹಾಕುವ ರೀತಿ ಇತ್ತು ಎನ್ನ ಬಹುದು . ನಮಗೆ ಮಾರ್ಕ್ ಎಷ್ಟು ಸಿಕ್ಕಿದೆ  ಎಂದು ಅವರು ಎಂದೂ ಚಿಂತೆ ಮಾಡಿದವರಲ್ಲ .ಕಡಿಮೆ ಅಂಕ ಸಿಕ್ಕಿದರೆ ಕೆಂಪು ಗೆರೆ ಹಾಕುವ ಪದ್ಧತಿ .ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಿನಗೆ ಯಾಕೆ ಕಡಿಮೆ ಕೆಂಪು ಗೆರೆ ಎಂದು ಕೇಳುವರು . ಮಕ್ಕಳು ಬುದ್ದಿವಂತರಾದರೆ ತೋಟ ಗದ್ದೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಯಾರೂ ಸಿಗಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಭಾವನೆ ಇತ್ತು . 

ತಂದೆ ಸಿಗದಿದ್ದರೆ ಅಜ್ಜನವರನ್ನು ಕಾಡಿ ಸಹಿ ಮಾಡಿಸಿ ಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆವು .ಅಜ್ಜ ಮತ್ತು ತಂದೆ ಹಳೆಯ ಮೋಡಿ ಅಕ್ಷರದಲ್ಲಿ ಸಹಿ ಮಾಡುವರು .ಸಹಿ ಮಾಡುವ ಮೊದಲು ಒಂದು ರಫ್ ಕಾಗದ ದಲ್ಲಿ  ಮಾಡಿ ನೋಡುವರು . ಆಮೇಲೆ ಮೋಡಿ ಅಕ್ಷರದಲ್ಲಿ ಅಜ್ಜನ ಸಹಿ  ಅಂಗ್ರಿ ಮಹಾಬಲ ಭಟ್ಟನ ರುಜು ಎಂಬುದು ಲಿಂಗ್ರಿ ಮಹಾಚಲ ಚಟ್ಟನ  ರುಜು ಆಗುತ್ತಿತ್ತು . ಏನೇ ಇದ್ದರೂ ನಮಗೆ ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಪಾಸ್ ಆಗುವಾಗ ಆದದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ನಿರಾಳತೆ  ಪ್ರೋಗ್ರೆಸ್ ರಿಪೋರ್ಟ್ ಗೆ ಸಹಿ ಬಿದ್ದಾಗ  ಆಗುತ್ತಿತ್ತು